มนุษย์เราล้วนมีความต้องการที่จะมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัย..


ปัจจัยพื้นฐานของเราคือ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค ถ้าประชาชนในประเทศใดสามารถเข้าถึงปัจจัยสี่อย่างถ้วนหน้า เชื่อว่าการปลุกระดมมวลชนอย่างไม่มีเหตุผล คงลดน้อย หรือเป็นไปได้ยากกว่าเดิม..


การที่จะทำให้คนในบ้านเราทุกคนเข้าถึงปัจจัยสี่อาจเป็นเรื่องง่ายสำหรับบางครอบครัว แต่อาจเป็นเรื่องยากสำหรับอีกหลายครอบครัว และยิ่งยากยิ่งขึ้นสำหรับประชากรทั้งประเทศ..

แล้วเราจะทำอย่างไร?

ที่กัมพูชามีนักศึกษาคณะสถาปัตย์ฯ ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ได้ประกวดการออกแบบบ้านสำหรับมหาชน โดยโจทย์ที่ได้รับคือค่าก่อสร้างบ้านต้องไม่เกินสามหมื่นบาท..

การทำเกษตรแบบผสม ปลูกผักสวนครัวไปด้วย ขุดบ่อเลี้ยงปลา เลี้ยงหมู เอาขี้หมูมาทำปุ๋ย ลดการซื้อหาสารเคมี ผลผลิตที่ได้แบ่งไว้เป็นทุนอาหารก่อน ที่เหลือแบ่งไปขาย.. ถ้าขาดแคลนอาหาร พืชผลราคาตกต่ำเราก็ยังมีกิน..

การปฎิรูประบบรัฐสวัสดิการ ให้เราเข้าถึงมือหมอ การส่งเสริมให้เราหันเข้าหาภูมิปัญญาไทย สมุนไพรพื้นบ้าน การให้เราเห็นความสำคัญของสุขภาพตนเอง..

เหล่านี้ล้วนเป็นจุดเริ่มต้นหนึ่งที่จะนำเราไปสู่หนึ่งในหลายปัจจัยสี่ที่สำคัญต่อการดำรงชีวิต และเราสามารถเริ่มต้นได้เลยด้วยตัวเราเอง..

ถ้าเราต่างมีบ้านที่อบอุ่น ครอบครัวพร้อมหน้า เชื่อว่าหน่วยเล็กที่สุดที่เรียกว่า "ครอบครัว" จะนำสันติสุขมาสู่เราอย่างแท้จริง

เมื่อเรามีความั่นคงในปัจจัยสี่ และรู้จักพึ่งพาตนเอง "ประชาธิปไตย" ที่ถูกต้องก็จะเกิดขึ้นโดยที่เราไม่ต้องไปเรียกร้องกับใคร..

...